Jak bezpiecznie wynająć mieszkanie?

0

Znalazłeś mieszkanie do wynajęcia w atrakcyjnej okolicy po bardzo okazyjnej cenie? Masz zamiar wprowadzić się już po pierwszych oględzinach i jeszcze przed podpisaniem umowy? Uważaj, oszustwa dotyczące wynajmu nieruchomości bynajmniej nie należą do rzadkości. Zdarza się, że tymczasowy opiekun mieszkania podaje się za jego właściciela i wyłudza od wynajmującego wysoką kwotę na poczet kaucji. Również prawdziwi właściciele bywają nieuczciwi, proponując wynajem „na gębę” albo ukrywając prawdę o złym stanie technicznym lokalu. Sprawdź zatem, jak bezpiecznie wynająć mieszkanie, by uchronić się przed problemami.

Starannie obejrzyj mieszkanie

Zanim cokolwiek podpiszesz albo zapłacisz pieniądze, koniecznie obejrzyj mieszkanie razem z właścicielem lub jego przedstawicielem. Aby upewnić się, że masz do czynienia z osobą, która może rozporządzać lokalem, poproś o okazanie aktu własności lub pełnomocnictwa oraz dowodu tożsamości. Wynajmujący może sprzeciwić się takiej weryfikacji, jednak przekonaj go, że jesteś po prostu ostrożny i zawsze postępujesz w ten sposób. Następnie skrupulatnie obejrzyj wnętrze mieszkania i oceń, czy jego stan odpowiada ogłoszeniu. Nie dostrzegasz ani „pięknego widoku” ani „rozległych przestrzeni”, o których wspominał wynajmujący? W takim razie przedstaw mu swoje wątpliwości i spróbuj negocjować wysokość czynszu.

Sprawdź okolicę i sąsiadów

Jak bezpiecznie wynająć mieszkanie? Stan prawno-techniczny lokalu to nie wszystko. Poświęć jedno popołudnie na zapoznanie się z osiedlem i potencjalnymi sąsiadami. Warto zebrać się na odwagę i zapytać mieszkańców budynku o poprzednich lokatorów i samego właściciela. Postaraj się dowiedzieć, jak układały się ich wzajemne stosunki i dlaczego najemcy się wyprowadzili. Jeśli trafisz na przyjazną osobę (szukaj sprzymierzeńców wśród równolatków), zapytaj także o stosunek mieszkańców do przestrzegania ciszy. Czy lokatorzy nie mają nic przeciwko imprezom i grze na instrumentach? A może przeszkadza im nawet chodzenie po pokoju i przesuwanie krzesła po posadzce? Przyznasz, że zbyt czepialscy sąsiedzi mogą skutecznie zniechęcić do zamieszkania nawet w najpiękniejszej okolicy. A propos, sprawdź również osiedle. Zwróć szczególną uwagę na jego stan – czy budynki nie są zdewastowane, a zieleń zaniedbana? Aby bezpiecznie wynająć mieszkanie możesz również zapytać dzielnicowego o poziom przestępczości na interesującym Cię osiedlu, a także przestudiować w Internecie lokalną mapę zagrożeń.

Zadbaj o protokół zdawczo-odbiorczy

Ta formalność uchroni Cię przed ewentualnymi roszczeniami właściciela, który zechce przypisać Ci szkodę wyrządzoną przez poprzednich lokatorów. W protokole uwzględnij wskazania liczników (prąd, woda, gaz), a także opisz stan techniczny lokalu z uwzględnieniem usterek i stopnia zużycia. Dokumentację warto uzupełnić zdjęciami ścian, podłóg, okien, mebli i widocznych elementów instalacji.

Pamiętaj o umowie najmu

Zastanawiasz się, jak bezpiecznie wynająć mieszkanie? Twoim pierwszym krokiem powinno być sporządzenie szczegółowej umowy najmu. Bez jej podpisania nie płać właścicielowi ani złotówki kaucji czy zaliczki za czynsz. W umowie zawrzyj następujące elementy:

  1. Dane osobowe wraz z adres zamieszkania, numerem PESEL i numerem dowodu osobistego.
  2. Warunki płatności – co wchodzi w cenę najmu, wysokość dodatkowych opłat, ewentualne podwyżki, termin płatności i forma (najlepiej przelewem).
  3. Wysokość kaucji i warunki jej zwrotu.
  4. Informacje na temat mieszkania – powierzchnia, adres, wyposażenie.
  5. Opis obowiązków wynajmującego i najemcy w zakresie remontów i napraw – w razie braku takowego zapisu obowiązują was warunki określone w ustawie o ochronie praw lokatorów.
  6. Termin odstąpienia od umowy i warunki jej wypowiedzenia.

Warto zabezpieczyć się na wypadek, gdybyś zechciał wymienić wyposażenie, odmalować ściany czy zainstalować rolety okienne, dlatego możesz zaznaczyć w umowie zakres zmian, jakie możesz wprowadzić w mieszkaniu.

Na czym polega mobbing?

0

Każdy dzień w pracy powoduje u Ciebie rozstrój żołądka, bezsenność i kołatanie serca? Na myśl o swoim szefie zaczynasz się pocić i drżą Ci ręce? Z powodu złej atmosfery w pracy coraz częściej myślisz o rezygnacji i poszukaniu nowego zatrudnienia? Jeśli zachowanie współpracowników, przełożonego lub szefa negatywnie odbija się na Twoim zdrowiu psychicznym i fizycznym, mogłeś paść ofiarą mobbingu. Niestety, udowodnienie mobbingu jest trudne, a nierzadko również sami pokrzywdzeni nie potrafią go rozpoznać. Warto zatem wiedzieć, na czym polega mobbing i jak na niego reagować.

Czym jest mobbing według prawa?

Prawna definicja mobbingu została ujęta w art. 94 § 2 Kodeksu pracy. Według przepisów mobbing to systematyczne i długotrwałe działania wymierzone przeciwko pracownikowi, których skutkiem jest poniżenie, zdyskredytowanie lub odizolowanie go od reszty zespołu. Wskutek uporczywego nękania i zastraszania ofiara może mieć problemy natury psychicznej (nerwowość, depresja), a także odczuwać dolegliwości fizyczne (np. objawy kardiologiczne). Osoba, wobec której stosowany jest mobbing, ma zaniżoną ocenę przydatności zawodowej – czuje się niekompetentna, niezdolna i wierzy, że nie nadaje się na swoje stanowisko.

Jakie działanie może zostać uznane za mobbing?

Aby sąd uznał działanie za mobbing, nie wystarczy Twoja subiektywna ocena sytuacji. Przykładowo, jeśli szef udzieli Ci ostrej reprymendy i tym samym wydatnie popsuje Twoje samopoczucie, nie można jeszcze mówić o mobbingu. Kryteriów definicji nie spełnia również jednorazowy komentarz dotyczący Twojego ubioru lub zachowania. Na czym w takim razie polega mobbing? Oto typowe zachowania mobberów:

  • krzyki, wyzwiska, ośmieszanie pracownika;
  • utrudnianie wypowiadania się pracownikowi;
  • krytyka pod adresem pracownika i jego pracy;
  • zastraszanie przez e-mail, sms-y, w trakcie rozmowy telefonicznej;
  • stosowanie gróźb i szantażu;
  • lekceważenie pracownika i brak rozmowy z nim;
  • izolowanie pracownika od zespołu, np. przez przesadzanie lub skierowanie do osobnego biura;
  • niedopuszczanie do rozwoju relacji między pracownikami;
  • psucie reputacji pracownika przez plotki i oszczerstwa;
  • podważanie kompetencji pracownika;
  • ośmieszanie wyglądu pracownika;
  • zlecenie zadania, po czym odebranie go przed wykonaniem;
  • zlecenie zadań poniżej lub powyżej kwalifikacji pracownika;
  • utrudnianie pracownikowi wykonywania obowiązków;
  • zlecanie zbyt dużej ilości prac i zadań;
  • przydzielanie ciężkich prac przekraczających możliwości fizyczne pracownika;
  • wymuszanie pracy w szkodliwych warunkach i zagrażającej życiu.

Trzeba również nadmienić, że powyższe działania spełnia kryteria mobbingu wówczas, jeśli będą miały systematyczny i długotrwały charakter.

Jak chronić się przed mobbingiem?

Już wiesz na czym polega mobbing. Teraz musisz znaleźć w sobie siłę, aby obronić się przed nękaniem i agresją ze strony szefa lub współpracowników. Zacznij zapisywać wszystkie działanie skierowane przeciwko Tobie, postaraj się również zgromadzić dowody – nagrania, maile, sms-y, listy. Możesz również dotrzeć do byłych pracowników, którzy opuścili firmę w niejasnych okolicznościach. Zapewne nie jesteś pierwszą i ostatnią ofiarą mobbera, a zeznania innych pokrzywdzonych pomogą Ci w udowodnieniu winy. Postaraj się znaleźć sojuszników także wśród obecnych pracowników, jednak z obawy przed utratą pracy, raczej niewielu zdecyduje się na wystąpienie w roli świadka w sprawie. Ponadto nie ukrywaj tego, co się dzieje w pracy – rozmawiaj o swojej ciężkiej sytuacji z bliskimi, przyjaciółmi, psychologiem. Szukaj pomocy w związkach zawodowych i infolinii dla ofiar mobbingu, a także opisz swój problem w Państwowej Inspekcji Pracy. Jeśli działanie mobbera wywarło negatywny wpływ na Twój stan zdrowia, koniecznie przygotuj dokumentację medyczną. Rozpatrywaniem sprawy o mobbing zajmuje się sąd pracy, jednak często bardziej korzystnym rozwiązaniem jest złożenie pozwu w sądzie cywilnym z tytułu naruszenia dóbr osobistych.

Jak przygotować się do rozmowy o pracę?

0

Za kilka dni masz rozmowę kwalifikacyjną na wymarzone stanowisko i coraz bardziej obawiasz się, jak wypadniesz przed rekruterem? Niestety, stres będzie tym większy, im bardziej zależy Ci na zdobyciu tej pracy. Strach przed interwiew paraliżuje również te osoby, które długo szukały zatrudnienia lub mają problem z pewnością siebie. Aby opanować ten – skądinąd całkiem słuszny – lęk, warto sumiennie przygotować się do rozmowy o pracę. Jak to zrobić?

Poznaj najczęstsze pytania zadawane przez rekrutera

Rekruterzy  HR korzystają z gotowej bazy pytań, które niemal zawsze usłyszysz na rozmowie kwalifikacyjnej. Owszem, będziesz musiał odpowiedzieć również na nieszablonowe pytania i wykonać zadania, które będą sprawdzianem Twoich kompetencji. Jednak tych raczej nie jesteś w stanie przewidzieć, dlatego skup się przede wszystkim na pytaniach, które padają najczęściej. Jak przygotować się do rozmowy o pracę? Najlepiej zapisz na kartce standardowe pytania i zaplanuj sobie odpowiedzi. Możesz spisać cały dialog z rekruterem, co później ułatwi Ci odgrywanie scenek, o których napiszemy w kolejnym punkcie.

A oto przykładowe pytania na rozmowie kwalifikacyjnej:

  1. Dlaczego chce Pan(i) u nas pracować?
  2. Co wie Pan(i) o naszej firmie?
  3. Jak ocenia Pan(i) swoją historię zatrudnienia? Jak pracowało się Panu (Pani) w poprzednich firmach?
  4. Dlaczego pracował(a) Pan(i ) w tak wielu/niewielu miejscach?
  5. Dlaczego chce Pan(i) zmienić pracę?
  6. Jakie są Pan(i) cele zawodowe? W jakim miejscu widzi się Pan(i) za 5, 10 lat?
  7. Proszę wymienić swoje zalety i słabości.
  8. Dlaczego mamy wybrać właśnie Pana(Panią)?
  9. Jak sobie Pan(i) radzi z pracą w stresie/pod presją czasu/w zespole?
  10. Ile chciałby(chciałaby) Pan(i) zarabiać?

Przećwicz rozmowę kwalifikacyjną

Jak przygotować się do rozmowy o pracę? Koniecznie poproś przyjaciela, członka rodziny czy partnera (partnerkę) o odegranie roli rekrutera. Niech zada Ci pytania z wcześniej przygotowanej listy i oceni Twoje odpowiedzi. Postaraj się nie czytać z kartki i odpowiadać swobodnie, w przeciwnym razie rekruter zorientuje się, że wykułeś odpowiedzi na pamięć. Z jednej strony taka nauka będzie świadczyć o Twoim solidnym przygotowaniu do rozmowy, ale z drugiej –rekruter może odebrać to jako brak pewności siebie. Niech Twój partner zwróci również uwagę na Twoją mowę ciała. To, w jaki sposób siedzisz, mówisz i gestykulujesz, ma ogromny wpływ na wrażenie, jakie wywrzesz na rekruterze. Twoja postawa nie może być ani zbyt zamknięta (to budzi nieufność) ani zbyt otwarta (może świadczyć o nonszalanckim podejściu). Zachowuj się spokojnie i odpowiadaj rzeczowo – wiercenie się, nadmierna gestykulacja, irytujący chichot czy lanie wody bynajmniej nie przysłużą się Twojej karierze.

Zrób research w Internecie

Aby przygotować się do rozmowy o pracę, warto jak najlepiej poznać swojego ewentualnego pracodawcę. Pewnych informacji dostarczy Ci już samo ogłoszenie – z niego dowiesz się, jakich kompetencji oczekuje firma i jakich zarobków możesz się spodziewać. Sprawdź pracodawcę na portalach społecznościowych, m.in.na Facebook’u, Goldenline i LinkedIn. W sieci możesz również znaleźć opinie o pracodawcy wystawione przez pracowników, które pozwolą Ci poznać atmosferę miejsca pracy i wymagania przełożonych. Zapoznaj się również z witryną internetową firmy, na której znajdziesz szczegółowe informacje na temat jej działalności i utrzymywanych standardów.

Wiesz już, jak przygotować się do rozmowy o pracę. Jednak oprócz wyżej wymienionych działań nie zapomnij o… sprawdzeniu własnej osoby w Internecie. Jeśli Twój profil na Facebooku lub Instagramie zawiera niezbyt stosowne fotki i wpisy (np. z suto zakrapianej imprezy), warto je usunąć lub zablokować dostęp wyłącznie dla znajomych. Monitorowanie działalności pracownika w sieci jest powszechnie stosowaną praktyką, dlatego lepiej żeby na Twoim profilu nie znalazło się nic kompromitującego.

Jak oszczędzać na wakacjach?

0

Wyjazd na urlop drenuje Twojego konto do tego stopnia, że po powrocie musisz się zapożyczać? A może spędzasz wolne w domu, bo nawet krótki weekendowy wypad wydaje Ci się zbyt drogi? Możesz wybrnąć z obu tych sytuacji, jeśli zaplanujesz swój urlop z głową i według reguł oszczędności. Jeśli Twój domowy budżet nie zniesie kolejnego wyjazdu do ciepłych krajów, lepiej poszukać mniej kosztownej alternatywy lub wypróbować kilka prostych sposobów. Sprawdź, jak oszczędzać na wakacjach i jak zaplanować swój urlop, aby po powrocie nie martwić się o finanse.

Wybierz tanie środki lokomocji

Najdroższą opcją podróżowania jest samolot, dlatego warto przekalkulować, jaki środek lokomocji wyjdzie najtaniej w Twoim przypadku. Jeśli masz samochód zasilany gazem, a jego stan techniczny nie budzi zastrzeżeń, możesz w ten sposób zwiedzić pół kontynentu! Wiele osób jeździ własnym samochodem do krajów Europy Zachodniej, Włoch, Bułgarii, Chorwacji, a nawet Skandynawii. Aby zminimalizować koszty podróży możesz rozłożyć je na więcej osób, namawiając do wspólnego wypadu członków rodziny lub przyjaciół. Aby oszczędzać na wakacjach warto sprawdzić również wycieczki autokarowe i rozkład jazdy pociągów międzynarodowych – to wprawdzie mniej wygodne, ale znacznie tańsze rozwiązanie niż podróż samolotem.

Poluj na tanie loty

Jak oszczędzać na wakacjach, jeśli musisz lecieć samolotem? W takiej sytuacji warto skorzystać z wyszukiwarek połączeń lotniczych, dzięki którym możesz zarezerwować lot taniej niż bezpośrednio w liniach lotniczych. Podpowiadamy również, że nocne loty są tańsze, podobnie jak odloty odbywające się w środku tygodnia (środa) wczesnym rankiem. Jeśli jesteś wytrawnym podróżnikiem, zamiast drogich lotów bezpośrednich, wybieraj połączenia z przesiadką. Nie musisz polegać na jednym przewoźniku. Możesz sporo zaoszczędzić, jeśli w trakcie podróży będziesz korzystał z usług różnych linii lotniczych – także tych mniej znanych. Ceny biletów rosną w sezonie i w okresach świątecznych, więc jeśli nie robi Ci to różnicy, wyjedź na urlop w kwietniu albo październiku.

Korzystaj z przedsprzedaży i wyprzedaży wycieczek

Jak oszczędzać na wakacjach organizowanych przez biuro podróży? Otóż najlepiej planować urlop z dużym wyprzedzeniem – od października do stycznia możesz wykupić wycieczki na lipiec-sierpień w cenie nawet o 40% niższej! Natomiast jeśli chcesz wyjechać na urlop w zimie, warto zarezerwować wycieczkę już na wiosnę i w lecie. Oferty przedsprzedaży są znacznie wygodniejsze niż last minute – nie musisz polować na nie w ostatniej chwili, masz pewność, że będzie dla Ciebie miejsce i możesz na spokojnie przygotować się do wyjazdu. Jeśli chcesz zaoszczędzić, ale nie wiesz, kiedy dostaniesz urlop, musisz polegać na ofercie wycieczek z wyprzedaży last minute.

Dokonuj oszczędnych wyborów

Jeśli nie masz wymagań, które może spełnić jedynie 5-gwiazdkowy hotel, możesz zaoszczędzić na wakacjach rezerwując pokój w hostelu albo nocując pod namiotem na polu kempingowym. Oszczędną opcją jest również couchsurfing, który umożliwia znalezienie darmowego noclegu w domach prywatnych, zgłoszonych w specjalnie do tego stworzonych serwisach internetowych. Jadąc na urlop warto wybierać również zakwaterowanie ze śniadaniem/obiadokolacją lub z dostępem do kuchni – wówczas możesz ograniczyć drogie posiłki w restauracjach. Jak oszczędzać na wakacjach? Jeśli nie chcesz nadwyrężać domowego budżetu, zrezygnuj z kosztownych atrakcji. Nie dołączaj do wycieczek objazdowych organizowanych przez biura turystyczne i dokładnie sprawdzaj ceny biletów wstępu do miejscowych zabytków. Zwiedzaj samodzielnie, z mapą i aparatem w ręku – fotki będą najpiękniejszą (i tanią) pamiątką z podróży. Koniecznie korzystaj też z przysługujących Ci zniżek pracowniczych lub studenckich, zorientuj się także, czy w okolicy są organizowane Free Walking Tour – darmowe wycieczki z przewodnikiem.

 

Jak znaleźć idealną pracę dla siebie?

0

Są ludzie, którzy od dziecka wiedzą, czym chcą się zajmować i przez całe życie dążą do tego, by osiągnąć swój zawodowy cel. Są też tacy, którzy nie mają pojęcia, co powinni robić – albo z braku pomysłów, albo z ich nadmiaru. To właśnie ta druga grupa często zadaje sobie pytanie jak znaleźć idealną pracę dla siebie? Poniżej znajdziesz kilka podpowiedzi.

Rozpoznaj swoje potrzeby

Aby znaleźć pracę, która da Ci wiele satysfakcji i w której będziesz się z chęcią rozwijać, najpierw musisz prawidłowo rozpoznać swoje własne potrzeby. Czego tak naprawdę oczekujesz od życia zawodowego? Co jest dla Ciebie najważniejsze? Chcesz przede wszystkim dobrze zarabiać czy może priorytetem jest robienie rzeczy o dużym znaczeniu społecznym? A może pragniesz popularności? Warto uświadomić sobie priorytety już na początku, a następnie za nimi podążać.

Kolejnym ważnym krokiem do znalezienia idealnej pracy dla siebie jest zastanowienie się, co naprawdę lubisz robić. Czy jest to rozmowa z ludźmi i doradzanie? Czy też lepiej czujesz się wśród cyfr albo kodów? Uwielbiasz pracę twórczą czy nie możesz wysiedzieć przy biurku przez osiem godzin? Zastanów się jaki sposób spędzania czasu Ci odpowiada i zrób listę stanowisk pozwalających na taką aktywność.

Jakie czynniki warto wziąć pod uwagę, gdy stawiasz sobie pytanie jak znaleźć idealną pracę dla siebie? Na pewno dobrze pomyśleć o tym, w czym jesteś już dobry. Zwykle zresztą idzie to w parze z tym, co lubisz robić. Niemniej, jeśli wszyscy podziwiają Twoje piękne grafiki lub umiejętność sprawnego programowania, to najprawdopodobniej jest to dobry zawodowy kierunkowskaz. O ile tylko czynność ta jednocześnie daje Ci też satysfakcję.

Sprawdzaj i szukaj dalej

Gdy już odpowiesz sobie na powyższe pytania i dojdziesz do wniosku, że wiesz, co chcesz w życiu robić, postaraj się zrealizować ten cel jak najszybciej. Zapewne Twoja decyzja nie będzie pozbawiona wątpliwości. Zawsze będą pojawiały się pytania, czy może lepiej było wybrać coś innego – to naturalne. Ludzka psychika nie najlepiej sobie radzi z dużą liczbą możliwości i ważnymi życiowymi decyzjami, więc często trudno o poczucie stuprocentowej satysfakcji. Niemniej, każdy zawód, który przyjdzie Ci do głowy warto sprawdzić. To znacznie lepszy sposób na znalezienie idealnej pracy dla siebie niż niekończące się zastanawianie. Ciągle rozmyślając nad wyborem doskonałego kierunku będziesz stał w miejscu. Lepiej sprawdzić i szybko się przekonać, czy dana praca faktycznie Ci odpowiada. Jeśli się okaże, że nie – bez żalu ruszysz dalej, by przetestować kolejną możliwość.

Idealna praca czy idealne podejście?

Na koniec warto przemyśleć jeszcze jedną kwestię – być może coś takiego jak idealna praca nie istnieje? Na pewno znasz kilka osób, które dawniej chciały prowadzić własną firmę/robić karierę naukową/grać zawodowo w zespole rockowym itd., a zamiast tego dziś spędzają czas w korporacji i… mają się całkiem dobrze. Gdy zapytasz ich o pracę, są usatysfakcjonowani i nawet do głowy im nie przychodzi, by szukać czegoś innego. A jeśli już, to chcą rozwijać się w podobnym kierunku. To oznacza, że kluczowe jest nastawienie. Są ludzie, dla których niemal każda praca byłaby tą wymarzoną, bo po prostu po znalezieniu zatrudnienia akceptują oni daną sytuację i dostosowują się do niej – nie szukają wad i nie zastanawiają się ciągle czy mogłoby być lepiej.

Oczywiście nie znaczy to, że nie warto szukać satysfakcjonującego zatrudnienia. Trzeba jednak zdać sobie sprawę z tego, iż żaden zawód może nie okazać się perfekcyjny i żadna ścieżka kariery nie jest wyłącznie usłana różami. To, czy dana praca jest dla Ciebie zawodowym spełnieniem, zależy również od Twojego podejścia.

Jak walczyć z pracoholizmem?

0

Jaki jest idealny pracownik? Każdy szef chciałby mieć zespół składający się z osób, które przez 24 godziny na dobę myślą tylko o pracy i potrafią się jej poświęcić ponad przewidziany w umowie czas. A gdy już pracują, robią to na sto procent, rezygnując z dłuższych przerw. Gorzej, gdy ten sam model uznaje za właściwy również pracownik. Taki tryb życia nie jest zbyt zdrowy ani satysfakcjonujący. Jak to zmienić? Jak walczyć z pracoholizmem?

Jak rozpoznać pracoholika?

Zanim zaczniesz walczyć z pracoholizmem, warto upewnić się, że faktycznie Twoje zachowanie podchodzi pod to pojęcie. Czym więc charakteryzuje się typowy pracoholik? Naturalnie najlepiej znaną cechą osób z tą przypadłością jest spędzanie bardzo dużej ilości czasu w pracy. Jednak sama liczba godzin to nie wszystko. Ważniejsza jest bowiem motywacja. Dlaczego zajmujesz się pracą w tak dużych ilościach? Czy dlatego, że zmusza Cię do tego sytuacja finansowa lub szefostwo? Jeśli tak, to niekoniecznie musisz być pracoholikiem. Modelowy pracoholik jest bowiem motywowany przede wszystkim wewnętrznie. Czuje wewnętrzny przymus pracy, nawet, gdy inni zachęcają go do odpoczynku. Jeżeli pracoholik nie oddaje się zawodowym obowiązkom, zaczyna odczuwać silny stres i poczucie winy oraz inne negatywne emocje.

Przede wszystkim dystans do pracy

Jeżeli rozpoznałeś w sobie pracoholika, czas coś z tym zrobić. Dlaczego? Ponieważ prawdopodobnie Twoje uzależnienie Ci szkodzi, choć może nie do końca zdajesz sobie z tego sprawę. Jeżeli praca sprawia Ci przyjemność, to w porządku. Ale bardzo możliwe, że jest tylko unikaniem stresu, który czujesz, gdy nie pracujesz. W takim wypadku musisz zadać sobie pytanie, jak walczyć z pracoholizmem? 

Przede wszystkim powinieneś dążyć do tego, by nabrać dystansu do pracy i nauczyć się odpoczywać. Nie jest to łatwe, ale osiągalne, gdy trochę się postarasz. Przede wszystkim jest to kwestia treningu umysłu i przyzwyczajenia. Staraj się powoli wprowadzać do swojego życia regularne okresy czasu wolnego. Niech będą to przynajmniej niepracujące weekendy, a najlepiej także wolne wieczory. W takim czasie odcinaj się od pracy tak bardzo jak to możliwe. Nie sprawdzaj maili, nie korzystaj z firmowego telefonu, nie oddawaj się wypoczynkowi polegającemu na planowaniu kolejnych dni pracy… Rób coś co lubisz i spędzaj czas z bliskimi. Z czasem nauczysz się wypoczywać. Zaczniesz doceniać czas wolny i czerpać prawdziwą przyjemność z relaksu.

Osoby, które potrafią się zdystansować do pracy czerpią z życia więcej satysfakcji, rzadziej wpadają w depresję i mają mniej innych problemów zdrowotnych.

Więcej sportu

Idea odpoczynku od pracy jest taka, by nie robić niczego, co się wiąże z życiem zawodowym. Ponadto warto unikać innych zobowiązań, np. szkoleń czy pracy dodatkowej. Jak walczyć z pracoholizmem? Robiąc rzeczy, które aktywizują Cię w zupełnie inny sposób. Najlepiej odpoczniesz od pracy umysłowej, gdy zaczniesz się ruszać. Co powiesz na to, by trochę pobiegać lub zacząć chodzić na siłownię? Jeżeli doskwiera Ci złe samopoczucie a nawet zauważasz objawy depresji, szczególnie wskazane jest bieganie, gdyż pomaga ono w podnoszeniu poziomu oksytocyny.

Typy inteligencji – jak je rozpoznać i wykorzystać?

0

Teoria inteligencji wielorakiej pozwala zrozumieć, dlaczego wykazujesz ponadprzeciętne zdolności w jednej dziedzinie (np. w naukach przyrodniczych), a zupełnie nie radzisz sobie w innej (np. w sporcie). Jeśli stoisz przed wyborem kierunku studiów i nie wiesz, jak pokierować karierą, rozpoznanie typu inteligencji może Ci pomóc w podjęciu decyzji. Sprawdź zatem, jaki masz typ inteligencji – jak go rozpoznać i wykorzystać.

Inteligencja logiczno-matematyczna

To Twój typ inteligencji, jeśli rozumujesz przyczynowo-skutkowo i zamiast bujać w obłokach, wolisz żelazną logikę i skomplikowane obliczenia. Błyskawicznie pojmujesz zasadę działania nowych technologii, w rezultacie świetnie czujesz się w otoczeniu gadżetów i sprzętu elektronicznego. Powinieneś szukać pracy wymagającej zdolności matematycznych, sprawdzisz się również jako programista i naukowiec.

Inteligencja językowa

Jak rozpoznać ten typ inteligencji? Inteligencja językowa przejawia się w zdolności do werbalizacji stanów emocjonalnych, uczuć i myśli. To Twój typ, jeśli zawsze wiesz, co powiedzieć i nie unikasz konfrontacji słownej. Operujesz słowem niczym chirurg skalpelem, a podczas rozmowy nie umknie Ci zmieniony ton głosu czy dobór słownictwa. Językowy typ inteligencji przydaje się w takich zawodach jak dziennikarz, pisarz, poeta czy nauczyciel.

Inteligencja przyrodnicza

Rozumiesz zwierzęta bardziej niż ludzi i z troską pochylasz się nad każdą rośliną? W takim razie Twój typ inteligencji może skłaniać się w kierunku przyrodniczym. Twoje zdolności uwidaczniają się nie tylko w pozytywnym stosunku do natury, ale także w bezbłędnym rozpoznawaniu gatunków i rozumieniu zależności zachodzących w środowisku naturalnym. Przyrodniczy typ inteligencji sprawdzi się  w działalności na rzecz ochrony zwierząt i ekologii, a także w pracy zoologa lub botanika.

Inteligencja muzyczna

Muzyczne typy inteligencji wykazują wyjątkową wrażliwość na rytm, ton i barwę dźwięku. To Twój typ, jeśli świetnie tańczysz i śpiewasz mimo braku nauki w tym kierunku, a każdy utwór analizujesz niczym matematyk ciąg cyfr. Potrafisz także komponować muzykę i bezbłędnie odtworzyć melodię, dlatego ten typ inteligencji warto wykorzystać w pracy producenta muzycznego i kompozytora.

Inteligencja przestrzenna

Trudno Ci poskromić swoją wyobraźnię, dlatego zamiast zwykłych notatek, chętnie rysujesz mapy myśli, diagramy i tabele. Doskonale orientujesz się na mapie i w przestrzeni, dlatego nigdy nie gubisz się w nowym miejscu i znasz teren lepiej niż jego mieszkańcy. Ten typ inteligencji można wykorzystać dwojako – albo w kierunku zawodu kreatywnego (rzeźbiarz, grafik, architekt) albo w pracy wymagającej dobrej orientacji przestrzennej (pilot samolotu, kierowca).

Inteligencja ruchowa

Jeśli nałogowo uczęszczasz na siłownię, nie wyobrażasz sobie poranka bez joggingu i wykorzystujesz każdą wolną chwilę na sport, zapewne dominuje u Ciebie ruchowy typ inteligencji. Masz doskonałą świadomość własnego ciała i chętnie pokonujesz jego ograniczenia, dlatego możesz uprawiać zawód związany ze sportem lub tańcem, choć świetnie sprawdzisz się również w pracy wymagającej siły fizycznej.

Inteligencja interpersonalna

Chętnie słuchasz ludzi, rozumiesz ich i nie brakuje Ci empatii? A może bezbłędnie odczytujesz prawdziwe intencje i jesteś skuteczniejszy niż wykrywacz kłamstw?  W takim razie Twoim przeznaczaniem jest kariera psychoterapeuty lub pedagoga. Interpersonalne typy inteligencji sprawdzają się w zawodzie wymagającym stałego kontaktu z ludźmi – wówczas najlepiej się rozwijają.

Inteligencja intrapersonalna

Jak wykorzystać typ inteligencji polegający na doskonałym rozumieniu siebie? Jeśli masz głęboką świadomość swoich zalet i słabości, chętnie analizujesz swoje postępowanie i potrafisz kontrolować emocje, możesz spróbować sił w coachingu. Masz „życiową mądrość” i chętnie stosujesz metody samodoskonalenia, zatem możesz również pomagać rozwijać się innym.

Jakich pytań nie można zadawać na rozmowie kwalifikacyjnej?

0

Stało się – dostałeś odpowiedź na swoją aplikację w sprawie pracy i zaproszono Cię na rozmowę kwalifikacyjną. Jednak Twoja euforia szybko opadła i zastąpiło ją inne, nie mniej intensywne uczucie – niepewność. Obawiasz się, że źle wypadniesz przed rekruterem i udzielisz odpowiedzi nie wpisujących się w politykę firmy. Zapewne masz również wątpliwości, czy powinieneś odpowiadać na pytania dotyczące strefy prywatnej i jakie będą konsekwencje Twojej ewentualnej odmowy. Z jednej strony nie chcesz tracić szans na zatrudnienie, ale też nie masz zamiaru zdradzać pracodawcy więcej, niż to konieczne. Sprawdź zatem, jakich pytań nie można zadawać na rozmowie kwalifikacyjnej.

Pytania zgodne z prawem

Twój potencjalny pracodawca ma prawo wiedzieć jak się nazywasz (a także jak nazywają się Twoi rodzice), a także poznać Twoją datę urodzenia i miejsce zamieszkania. Będziesz także musiał podać przebieg wykształcenia i dotychczasowego zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę. Od Ciebie jednak zależy, czy powiesz rekruterowi o pracach dorywczych, czy zachowasz tę informację dla siebie. Warto przy tym wziąć pod uwagę, że prace dorywcze związane ze stanowiskiem, o które się ubiegasz, mogą świadczyć na Twoją korzyść w procesie rekrutacji. Zapewne zdziwi Cię również fakt, że nie musisz podawać swojego numeru telefonu ani adresu e-mail – to dane prywatne i takich pytań nie można zadawać na rozmowie kwalifikacyjnej, zatem tylko od Ciebie zależy, czy zechcesz na nie odpowiedzieć.

Pytania niedozwolone dla rekrutera

W mniejszych firmach rekruterzy często pozwalają sobie na zadawanie pytań niezgodnych z Kodeksem Pracy. Nagminnie łamie się prawo kobiet do prywatności – tu zwykle padają pytania o posiadanie i planowanie dzieci. Według rekrutera pytania o macierzyństwo są zasadne, gdyż pomagają w ocenie dyspozycyjności przyszłego pracownika. Niemniej, takich pytań nie można zadawać na rozmowie kwalifikacyjnej i absolutnie nie musisz na nie odpowiadać. Dotyczy to również pytań o stan cywilny czy plany matrymonialne – pracodawca nie musi wiedzieć, czy jesteś dziesięć lat po ślubie, bierzesz rozwód czy sumiennie dbasz o swój status singla.

Inne pytania, jakich nie można zadać na rozmowie kwalifikacyjnej:

  • pytania o religię, wyznanie;
  • pytania o orientację seksualną;
  • pytania o poglądy polityczne;
  • pytanie o przynależność do związków;
  • pytania o stan zdrowia, przebyte choroby;
  • pytanie o pochodzenie etniczne;
  • pytanie o pracę małżonka.

Co zrobić jeśli rekruter zada jedno z powyższych pytań? Wówczas możesz odmówić odpowiedzi lub odpowiedzieć wymijająco. Jeśli rekruter jest wyjątkowo natarczywy, warto wziąć pod uwagę, że firma może mieć tendencję do ingerowania w życie prywatne pracowników.

Pytanie o karalność – wolno czy nie?

Rekruterzy często chcą wiedzieć, czy kandydat był karany i żądają stosownego zaświadczenia. Musisz jednak wiedzieć, że takich pytań nie wolno zadać podczas rozmowy kwalifikacyjnej, o ile nie istnieje wymóg oparty na podstawie prawnej. Jeśli starasz się o pracę w służbach (mundurowej lub cywilnej) lub w branży związanej z bezpieczeństwem, musisz dostarczyć zaświadczenie o niekaralności. Będziesz musiał udzielić odpowiedzi także wtedy, jeśli kandydujesz na stanowisko członka zarządu, doradcy finansowego lub przedstawiciela handlowego.

Firmowy dress code, czyli jak ubierać się stosownie do zawodu

0

Podobno nie należy oceniać książki po okładce, jednak warto zapomnieć o tej szlachetnej zasadzie podczas dobierania stylizacji do pracy. Twoja garderoba ma wpływ wizerunek firmy, a także postrzeganie Ciebie przez szefa i innych pracowników. Co więcej, ubiór w miejscu pracy jest regulowany przepisami i może się zdarzyć, że niewłaściwy outfit przyczyni się do utraty premii, a nawet stanowiska. Jak temu zapobiec? Najlepiej ubierać się stosownie do zawodu lub zgodnie z regulaminem firmy.

Czego nie należy zakładać do pracy?

Nawet jeśli w Twojej pracy nie obowiązuje firmowy dress code, warto przestrzegać kilku uniwersalnych zasad. Na czas wykonywania swoich zawodowych obowiązków panie powinny zrezygnować z:

  • bluzek bez rękawów i na cienkich ramiączkach,
  • spódnic mini, ledwo zakrywających bieliznę,
  • krótkich spodenek i szortów,
  • letnich sandałków, japonek i tzw. rzymianek,
  • spódnic z wysokim rozcięciem,
  • przezroczystych bluzek,
  • zbyt obcisłej odzieży.

Schludny dress code jest wymagany także u mężczyzn, którzy również powinni wiedzieć, jak ubierać się stosownie do zawodu. Bez względu na stanowisko panowie powinni unikać:

  • zbyt obszernych jeansów typu baggy,
  • spodni z przetarciami, dziurami, nitami itp.,
  • wytartych sztruksów,
  • butów pamiętających lepsze czasy,
  • adidasów i sandałów,
  • źle leżących koszul,
  • zabawnych krawatów.

Warto również zostawić w domu krzykliwą biżuterię i zapomnieć o ostrym, źle dobranym makijażu. W pracy niedopuszczalne są również mocne, przyprawiające o ból głowy perfumy.

Jak ubierać się do pracy w banku lub urzędzie?

Jeśli pracujesz w banku lub urzędzie, Twój ubiór może podlegać wytycznym określonym w regulaminie. Zwłaszcza w pierwszym przypadku firmowy dress code jest jasno określony. Mężczyźni powinni zakładać garnitury, kobiety garsonki lub zestaw składający się ze spódnicy i koszuli. Ubiór musi być dobrze dopasowany, niedopuszczalne są zbyt obcisłe ani zbyt luźne elementy garderoby. Panie powinny zakładać proste spódnice do wysokości trochę nad kolano lub do połowy łydki, a także koszule wizytowe o prostym, pozbawionym ozdobników kroju. Obowiązkowym elementem garderoby kobiet pracujących w banku są również matowe rajstopy lub pończochy, a także stabilne czółenka na niskim obcasie. Odzież powinna być utrzymana w stonowanej kolorystyce – dopuszczalna jest biel, granatowy i czerń. Urzędy są pod tym względem mniej radykalne, jednak coraz więcej placówek opracowuje własne regulaminy dotyczące ubioru.

Jak ubierać się stosownie do zawodu kreatywnego?

Pracownicy agencji reklamowych, mediów czy branży związanej ze sztuką, nie mogą narzekać na firmowy dress code. W tym przypadku można sobie pozwolić na dowolność ubioru, a nawet na pewną nonszalancję. Stylizacja może podkreślać indywidualność pracownika, dlatego dozwolone są nawet jaskrawe kolory czy fantazyjne elementy garderoby. Uprawiając kreatywny zawód możesz codzienne zakładać inny strój. Nikomu nie będzie przeszkadzało, jeśli w poniedziałek założysz tunikę i legginsy, w środę elegancki kombinezon, a w piątek jeansy i bawełnianą koszulkę. Jeszcze większą wolność wyboru mają pracownicy IT – w tym sektorze najważniejszy jest luz i komfort, dlatego niezbędnym zestawem każdego programisty jest flanelowa koszula, T-shirt, i spodnie z miękkiego materiału. Pamiętaj jednak, że swoboda ubioru nie daje zezwolenia na wulgarny czy niechlujny wygląd w miejscu pracy.

Co zakładać do pracy w szkole lub w handlu?

Zarówno nauczyciele, jak i ekspedienci czy przedstawiciele handlowi, muszą stosować się do jednej zasady – ubiór musi być schludny i dobrze dobrany do sylwetki, a zarazem powinien zapewniać swobodę ruchów. Jak się ubierać stosownie do zawodu? Tu dozwolone są zarówno miękkie swetry, tuniki i luźne spodnie, jak i elegancki strój wizytowy – ten ostatni pod warunkiem, że nie krępuje ruchów. Stylizacja nie powinna odwracać uwagi od tego, co masz do powiedzenia ani podważać Twojego profesjonalizmu.

Praca dla introwertyków, czyli kariera samotnika

0

Można powiedzieć, że dzisiejszy rynek pracy dyskryminuje introwertyków. Ogłoszenia o pracę wydają się skrojone pod ekstrawertyczną część społeczeństwa – większość rekruterów wymaga wysoko rozwiniętych zdolności interpersonalnych. Wśród najczęściej wymienianych cech można się dopatrzyć m.in. umiejętności pracy zespołowej, komunikatywności, otwartości, adaptacji społecznej czy zdolności negocjacyjnych. Niestety, często pojawiająca się fraza – dołącz do naszego dynamicznego i młodego zespołu, skutecznie zniechęca introwertyka od wysłania swojego cv. Czy istnieje idealna praca dla introwertyków?

Zostań kierowcą ciężarówki

Jeśli chcesz ograniczyć kontakt z ludźmi do niezbędnego minimum, samotność kierowcy ciężarówki może być tym, czego potrzebujesz. Pokonując kolejne kilometry bezkresnej autostrady, będziesz zdany tylko na siebie, nie musisz być dobry w luźnej gadce czy uśmiechać się pomimo złego nastroju. W kabinie ciężarówki będziesz bezpieczny – nikt nie będzie namawiał Cię na imprezę integracyjną ani zmuszał do przemawiania na auli pełnej nowicjuszy. Poza tym, kierowanie ciężarówką wymaga skupienia i poczucia odpowiedzialności, zatem to praca stworzona dla introwertyków.

Zrób studia w dziedzinie geologii

Chociaż badanie ludzkiej natury nie należy do Twoich mocnych stron, zawód badacza jest genialnym rozwiązaniem dla introwertyków o zdolnościach analitycznych. Jako geolog będziesz grzebać w ziemi w celu poznania jej budowy, historii i okoliczności powstania. Wykonując ekspertyzy np. na potrzeby budownictwa mieszkalnego lub komercyjnego, będziesz musiał wykazać się rzetelnością i wiedzą, natomiast nikt nie będzie wymagał od Ciebie parcia na sukces czy zdolności negocjacyjnych.

Pracuj ze zwierzętami

Introwertycy często znacznie lepiej czują się w towarzystwie zwierząt, niż przedstawicieli swojego gatunku. Lekarz weterynarii ma codzienny kontakt z ludźmi, dlatego bezpieczniejszą pracą dla introwertyków jest zawód zoologa. Będziesz pracował w laboratorium i w terenie, badając życie i zachowanie zwierząt, które nie odezwą się do Ciebie ani słowem. Jeśli lubisz obserwować zwierzęta i fascynuje Cię świat biologii, czeka Cię satysfakcjonująca kariera samotnika.

Naucz się programowania

Najlepsza praca dla introwertyków to taka, w której będą mogli się wykazać, a jednocześnie odseparować od pozostałych pracowników firmy. Dziedzina IT jest bardzo łaskawa dla osób pragnących nie przekraczać swojej strefy komfortu. Jako programista możesz pracować w domu, wykonując zlecenia dla własnych klientów, jednak znakomicie poradzisz sobie także jako pracownik firmy. Żaden pracodawca nie będzie wymagał od Ciebie umiejętności interpersonalnych  – najważniejsze, byś dobrze ogarniał język programowania i skoncentrował się na swojej pracy. Programiści mają opinię osób wycofanych i zamkniętych w sobie, dlatego Twoja nieobecność na imprezie integracyjnej nikogo nie zdziwi.

Bądź aktuariuszem w towarzystwie ubezpieczeniowym

Bardziej od ludzi pasjonują Cię cyferki? Aktuariusz to wymarzona kariera dla samotnika – możesz liczyć na wysokie wynagrodzenie i nie musisz obawiać się stresu ani zażyłych kontaktów międzyludzkich. Zadaniem aktuariusza jest obliczanie ryzyka projektu finansowego, zwłaszcza związanego z branżą ubezpieczeń. To niezmiernie satysfakcjonująca praca dla introwertyków, który ukończyli matematykę, ale kompletnie nie widzą się w roli nauczyciela.

Oczywiście jeśli nie chcesz, by introwertyczna osobowość ograniczała Twoją ścieżkę kariery, szukaj zawodu wymagającego ścisłej współpracy z ludźmi. Nie musisz być duszą towarzystwa ani animatorem wyjazdów integracyjnych, choć niektóre sytuacje będą wymagały przywdziania maski osoby dynamicznej i potrafiącej rozpychać się łokciami.

ZOBACZ TEŻ