Wybór ryczałtu ewidencjonowanego jako uproszczonej formy opłacania podatku dochodowego jest równoznaczny z wieloma obowiązkami ewidencyjnymi. Dla wielu przedsiębiorców jest to bardzo korzystne i opłacalne rozwiązanie, jednakże nie każdy może z niego skorzystać. Przeznaczone jest ono m.in. dla firm budowlanych, gastronomicznych, a także przedstawicieli wolnych zawodów: tłumaczy, stomatologów czy psychologów. Poszczególne branże obowiązują konkretne stopy oprocentowania podatkowego 20%, 17%, 10%, 8,5%, 5,5%, 3% i 2%. Poniżej opisujemy, jaki dokumenty, ewidencje i wykazy musi prowadzić ryczałtowiec.
Ewidencja przychodów
Przedsiębiorcy, którzy zdecydowali się na ryczałt ewidencjonowany zwolnieni są z prowadzenia księgi przychodów i rozchodów. Zobowiązani są jednak do wypełniania uproszczonej ewidencji przychodów. Najważniejsze, by dokument prowadzony był rzetelnie i uporządkowanie. Zazwyczaj wykonuje się go w formie tabeli podobnej do tej z KPiR. Zapisy zawsze muszą być prowadzone chronologicznie, a ewidencję należy uzupełnić do 20 dnia każdego miesiąca. Można sporządzać ją w tradycyjnej formie papierowej, jak również posiłkować się programem komputerowym – na rynku dostępnych jest wiele systemów ułatwiających pracę. Prowadzenie ewidencji można również przekazać w ręce biura księgowego; w tym wypadku należy jedynie pamiętać, aby w ciągu 7 dni od zawarcia umowy z firmą outsourcingową poinformować o tym urząd skarbowy, składając druk CEIDG-1. Bardzo ważne jest również, aby pamiętać, że mimo iż w przypadku ryczałtu nie prowadzi się ewidencji kosztów uzyskania przychodu, należy zachowywać dowody zakupów, które niezbędne są podczas kontroli skarbowej.
O czym jeszcze należy wiedzieć?
Obowiązkiem ryczałtowców jest również sporządzanie wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zalicza się do nich środki trwałe, które są własnością lub współwłasnością przedsiębiorcy – budowle, budynki, lokale, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty, które są używane w związku z prowadzoną działalnością, a także prawa autorskie, licencje, prawa do wynalazków i patentów, wzorów użytkowych etc. Wykaz ten powinien zawierać informacje takie jak data nabycia i data rozpoczęcia użytkowania, dokument potwierdzający nabycie, symbol Klasyfikacji Środków Trwałych, wartość początkową. Przedmiot należy zewidencjonować najpóźniej w miesiącu rozpoczęcia jego użytkowania.
Kolejnym obowiązującym dokumentem jest ewidencja wyposażenia. Jest to wykaz składników majątku związanych z wykonywaną pozarolniczą działalnością gospodarczą niezaliczonych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Ich wartość początkowa nie może przekraczać 1500 zł. Na koniec zaznaczmy, że obie wyżej wymienione ewidencje prowadzi się formie jednolitego dokumentu przez cały okres działalności, natomiast ewidencję przychodów oddzielnie dla każdego roku, dzieląc wykaz na miesiące.
